wtorek, 21 kwietnia 2015

Usługa kompleksowa najmu - wyrok Trybunału Sprawiedliwości

Trybunał Sprawiedliwości UE wydał właśnie wyrok w sprawie opodatkowania VAT usług towarzyszących najmowi (media, czyli wywóz śmieci, energia elektryczna, gazowa, usługi wodnokanalizacyjne itp. ). O tym temacie pisałam już wcześniej w poście dotyczącym sprawy przed TSUE wszczętej przez BGŻ w kwestii opodatkowania usługi ubezpieczenia leasingu.
Jest to wyrok z gatunku tych, które nie stanowią panaceum na wszystkie wątpliwości. A oto dlaczego:
Dyrektywę VAT należy interpretować w ten sposób, że najem nieruchomości i związane z nim: dostawa wody, energii elektrycznej, energii cieplnej oraz wywóz nieczystości co do zasady należy uważać za kilka odrębnych i niezależnych świadczeń, które winno się oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku VAT, chyba że elementy transakcji, także te wskazujące względy ekonomiczne zawarcia umowy, są ze sobą tak ściśle związane, iż tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie ekonomiczne, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.,
Gdyby nie treść zawarta po zwrocie "chyba że" problem byłby rozwiązany. Co więcej:
 Zadaniem sądu krajowego jest dokonanie niezbędnej oceny przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności, w jakich ma miejsce najem i spełniane są towarzyszące mu świadczenia, a w szczególności przy uwzględnieniu treści samej umowy. 
Czyli: co do zasady media są osobnymi świadczeniami, ale czasami nie są. ;)

Ale nie jest aż tak źle. Trybunał podsuwa wskazówki, które pomagają ocenić sens umowy, a więc:
W ramach każdego stosunku najmu należy zbadać, czy w odniesieniu do mediów najemca ma swobodny wybór zużycia w ilości, jakiej sobie życzy. W tym względzie istnienie indywidualnych liczników i fakturowanie w zależności od ilości wykorzystanych rzeczy jest istotnym czynnikiem wskazującym, że dostawę mediów należy uważać za stanowiącą świadczenia odrębne od najmu. W odniesieniu do wywozu nieczystości, jeżeli najemca może wybrać świadczeniodawcę lub zawrzeć bezpośrednio z nim umowę, nawet jeśli ze względu na dogodność nie dokonuje tego wyboru lub nie korzysta z tego uprawnienia, lecz otrzymuje świadczenie od podmiotu wyznaczonego przez wynajmującego, na podstawie umowy zawartej między tymi dwoma ostatnimi podmiotami, okoliczność ta stanowi wskazówkę przemawiającą za istnieniem świadczenia odrębnego od najmu. Jeśli ponadto należność z tytułu wywozu nieczystości i należność z tytułu najmu pojawiają się na odrębnych pozycjach na fakturze, należy uznać, że wynajmujący nie wykonuje jednego świadczenia obejmującego najem i rzeczone świadczenie.

Świadczenia odrębne:

  1. Swoboda korzystania z mediów: "najemca ma możliwość wyboru świadczeniodawców lub sposobów korzystania z danych towarów lub usług, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu. W szczególności, jeżeli najemca może decydować o swoim zużyciu wody, energii elektrycznej lub energii cieplnej, które może być stwierdzone poprzez założenie indywidualnych liczników i na tej podstawie fakturowane, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu. Co do usług takich jak sprzątanie części wspólnych nieruchomości stanowiących współwłasność, należy je uznać za odrębne od najmu, jeśli mogą być zorganizowane przez każdego najemcę indywidualnie lub przez najemców wspólnie, oraz jeśli we wszystkich wypadkach faktury wystawione na najemcę wykazują dostawę tych towarów i świadczenie usług na pozycjach odrębnych od czynszu najmu". Czyli ryczałty odpadają.
  2. Powiązanie braku zapłaty za media z rozwiązaniem umowy najmu: "W tym wypadku sama okoliczność, że brak uiszczenia dodatkowych opłat za najem umożliwia wynajmującemu rozwiązanie umowy najmu, w żaden sposób nie uniemożliwia uznania, że świadczenia, których dotyczą te opłaty, stanowią świadczenia odrębne od najmu."

Świadczenie kompleksowe:

  1. Najem w pakiecie (bez możliwości decydowania): "jeżeli nieruchomość oddawana w najem obiektywnie, na płaszczyźnie ekonomicznej, wydaje się stanowić jedną całość z towarzyszącymi temu najmowi świadczeniami, te ostatnie można uważać za jedno świadczenie wraz z najmem. Może tak być w szczególności w wypadku najmu lokali biurowych pod klucz, gotowych do użytku wraz z dostawą mediów i określonymi innymi świadczeniami, oraz krótkoterminowego najmu nieruchomości, na przykład na wakacje lub ze względów zawodowych, który jest udostępniany z tymi świadczeniami bez możliwości ich rozdzielenia."
  2. Brak swobody również dla wynajmującego: Jeżeli sam wynajmujący nie ma możliwości swobodnego i niezależnego, w szczególności wobec innych wynajmujących, wyboru świadczeniodawców i sposobów korzystania z towarów lub usług związanych z najmem, dane świadczenia są generalnie nierozerwalnie związane z najmem i mogą być też uważane za stanowiące jedną całość, a tym samym jedno świadczenie z najmem. Dotyczy to w szczególności sytuacji, w której wynajmujący, właściciel części wspólnej nieruchomości, musi korzystać z usług świadczeniodawców wyznaczonych przez wszystkich współwłaścicieli i uiścić proporcjonalną część opłat wspólnych, odnoszących się do takich usług, które następnie przenosi on na najemcę."

niedziela, 12 kwietnia 2015

Sprzedaż poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej

Zazwyczaj sprzedaż towaru poza granicę RP nazywa się eksportem. Od kiedy Polska jest członkiem UE sprawa się skomplikowała. Eksportem jest sprzedaż poza teren UE, nie tylko Polski, z kolei sprzedaż poza teren RP, ale nabywcą jest kraj członkowski, może być zakwalifikowana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów lub sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju (w zależności kto jest nabywcą). Skomplikowane? Troszkę.

Przykład:
Jesteśmy firmą zarejestrowaną dla potrzeb VAT UE.
1) Sprzedajemy towar dla włoskiej firmy, która przedstawiła nam swój NIP UE (numer, pod którym jest zarejestrowana dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych) -  transakcję tą traktujemy jako WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów).
2) Ten sam towar kupiła firma z Ukrainy. Otrzymaliśmy potwierdzenie SAD, więc sprzedaż tą wykazujemy jako eksport ze stawką 0%.
3) Mamy sklep internetowy i ten sam towar sprzedajemy osobom fizycznym (nie przedstawiły swojego NIP UE).  W bieżącym roku sprzedaliśmy do Włoch towar o łącznej wartości 36 tysięcy EUR, co przewyższa limit ustalony przez władze Włoch (35 tys. EUR) - musimy zarejestrować się we Włoszech jako podatnik VAT i tam rozliczyć transakcję, która przekroczyła limit (oraz wszystkie następne w tym i kolejnym roku) . Nie wykazujemy tej transakcji w VAT7, ale VAT naliczony związany z tą transakcją podlega odliczeniu.
4) W tym samym sklepie zaopatrują się osoby fizyczne z Wielkiej Brytanii, które kupiły towar za 35 tys. GBP - limit w Wielkiej Brytanii wynosi 70 tys GBP, więc sprzedaż tą rozliczamy w Polsce - wykazujemy w deklaracji VAT7 wraz z podatkiem należnym według polskiej stawki.
5) Jedna firma z Włoch zażyczyła sobie towaru wraz z usługą montażu - w takim przypadku, pomimo że  nabywcą jest podatnik VAT, taką transakcję należy rozliczyć we Włoszech (należy zarejestrować się tam dla potrzeb VAT) (miejscem dostawy towarów montowanych jest miejsce montażu!)

Źródło: