Podatek odroczony dla mocno opornych - pasywa

USTALANIE WARTOŚCI BILANSOWEJ I PODATKOWEJ PASYWÓW

Pasywa są generalnie rzecz ujmując zobowiązaniami. Zazwyczaj zobowiązania generują koszty w postaci odsetek czy różnic kursowych. Koszty te inaczej widzi prawo bilansowe, inaczej podatkowe.

1) Zobowiązania (odsetki)

Posiadamy kredyt bankowy w wysokości 100 000,00 zł. Na dzień bilansowy naliczono odsetki w wysokości 5 000,00, płatne po dniu bilansowym. Odsetki zaliczymy w koszty podatkowe dopiero w momencie spłaty raty kredytu.

WB = 100 000,00+5 000,00 = 105 000,00

WP = 100 000,00 (odsetki staną się kosztem podatkowym w przyszłym okresie)

Różnica = 5 000,00

2) Zobowiązania (ujemne różnice kursowe)

Na dzień bilansowy posiadamy zobowiązanie z tytułu dostaw w wysokości 10 000,00 EUR, z terminem zapłaty w kolejnym roku obrotowym. Kurs, według którego wprowadzono zobowiązanie do ksiąg - 4,50 zł, na dzień bilansowy kurs EUR wynosi 4,60 zł. Ujemne różnice staną się kosztem podatkowym dopiero w momencie zapłaty zobowiązania.

WB = 46 000,00

WP = 45 000,00

różnica = 1 000,00

3) Rezerwy (gwarancyjne)

Sprzedajemy lodówki. W danym roku wyprodukowaliśmy 1000 lodówek. Z doświadczenia wiadomo, że psuje się 10% i średni koszt naprawy wynosi 100 zł. Kwota rezerwy wynosi - 100 szt x 100 zł - 10 000,00. Koszty napraw gwarancyjnych zostaną uznane za koszt podatkowy dopiero w momencie wykonania naprawy gwarancyjnej.

WB = 10 000,00

WP = 0,00

różnica = 10 000,00

4) Zobowiązania (dodatnie różnice kursowe)

Na dzień bilansowy posiadamy zobowiązanie z tytułu dostaw w wysokości 20 000,00 EUR, z terminem zapłaty w kolejnym roku obrotowym. Kurs, według którego wprowadzono zobowiązanie do ksiąg - 4,10 zł, na dzień bilansowy kurs EUR wynosi 4,00 zł. Dodatnie różnice staną się przychodem podatkowym dopiero w momencie zapłaty zobowiązania.

WB = 80 000,00

WP = 82 000,00

różnica = -2 000

I znowu należy ustalić, gdzie zakwalifikować daną różnicę:

Przykład 1			stopa podatku		19%
WB	105000
WP	100000
różnica	5000
	950	aktyw
Kwotę aktywu odliczymy od przychodów w momencie zapłaty odsetek.
Przykład 2
WB	46000
WP	45000
	1000
	190	aktyw
W momencie zapłaty zobowiązania ujemna różnica stanie się kosztem i podatek zmniejszy się o kwotę aktywu
Przykład 3
WB	10000
WP	0
różnica	10000
	1900	aktyw
W momencie realizacji gwarancji koszt naprawy zostanie kosztem podatkowym i zmniejszy kwotę podatku.
Przykład 4
WB	80000
WP	82000
	-2000
	-380	rezerwa
W momencie realizacji różnicy (zapłaty zobowiązania), kwota dodatniej różnicy kursowej stanowić będzie przychód podatkowy i na ta okoliczność utworzona została rezerwa.

I znowu można wyciągnąć dwa wnioski:

1. W przypadku pasywów potwierdza się zasada, że sytuacja korzystna dla firmy (dodatnie różnice kursowe) powodują powstanie dodatnich różnic przejściowych, co rodzi konieczność utworzenia rezerwy. Sytuacje niekorzystne generują aktywa (np. odsetki od zobowiązań, ujemne różnice kursowe).

2. W przypadku pasywów - jeśli WB<WP - tworzy się rezerwy, jeśli WB>WP - powstają aktywa. Czyli dokładnie odwrotnie jak w przypadku pasywów.

Podatek odroczony dla mocno opornych - aktywa

Dawno temu wspominałam już coś o podatku odroczonym i jego sensie. Przeczytałam w międzyczasie kilka publikacji, których głównym grzechem była próba usystematyzowania problemu poprzez wbicie w sztywne ramy wzorów. Po lekturze miałam większy mętlik niż przed. 

O podatku odroczonym traktuje art. 37 UoR i KSR nr 2. Można tam przeczytać, że źródłem konieczności rozliczania rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku dochodowego są różnice w określaniu wartości składników aktywów i pasywów przez ustawę o rachunkowości i ustawę o podatku dochodowym. I tak:

Wartością bilansową/księgową aktywów lub pasywów jest ich wartość ustalona zgodnie z zasadami rachunkowości.

Wartością podatkową aktywów lub pasywów jest ich wartość ustalona na podstawie przepisów podatkowych.

USTALANIE WARTOŚCI BILANSOWEJ I PODATKOWEJ AKTYWÓW

Aktywa mają to do siebie, że ich wykorzystanie w działalności gospodarczej spowoduje uzyskanie przychodu, zaś wartość wykorzystanego aktywu będzie kosztem uzyskania tego przychodu np: mamy towar, którego sprzedaż generuje przychód, zaś cena nabycia tego towaru jest kosztem. Maszyna produkująca wyroby przynosi nam przychód w momencie sprzedaży wyrobów, zaś wartość tej  maszyny jest kosztem związanym z tym przychodem (poprzez odpisy amortyzacyjne). Ów koszt może być inaczej kalkulowany zgodnie z ustawą o rachunkowości, a inaczej o CIT. 

Przykłady:

1) Środki trwałe

Maszyna produkcyjna o cenie nabycia 100 000,00, stopa amortyzacji księgowej - 10%, podatkowej 20%

Pod koniec pierwszego roku amortyzacji wartości tej maszyny wynosiły:

WB= 90 000,00

WP= 80 000,00

Różnica= 10 000,00

Pod koniec drugiego:

WB= 80 000,00

WP= 60 000,00

Różnica= 20 000,00

2)  Należności (odpisy aktualizacyjne)

(Odpisy aktualizacyjne nie są "honorowane" przez ustawy podatkowe.)

Posiadamy należność o wartości 5 000,00, co do której wiadomo, że raczej nie zostanie zapłacona. Zgodnie z UOR należy objąć ją 100% odpisem aktualizacyjnym.

Tu są dwa warianty:

a) jesteśmy w stanie udokumentować jej nieściągalność zgodnie z ustawą o podatku dochodowym, więc wartość tej należności zostanie zaliczona do kosztów podatkowych:

WB= 5 000,00 - 5 000,00 = 0,00

WP= 5 000,00

Różnica = -5 000,00

b) niestety nigdy nie spełnimy wymagań fiskusa i kwota nieściągalnej należności nie zostanie zaliczona w koszty podatkowe

WB = 5 000,00 - 5 000,00 = 0,00

WP = 0,00

Brak różnicy.

3) Środki trwałe (odpisy aktualizacyjne)

Mamy maszynę produkującą łopaty do śniegu o wartości netto X (załóżmy, że stawka amortyzacji księgowej jest taka sama jak dla podatkowej). W związku z ociepleniem klimatu popyt na łopaty spadł, więc pan prezes zdecydował się na utworzenie odpisu aktualizacyjnego tej maszyny w wysokości 10 000,00 zł. 

WB = X - 10 000,00

WP = X

Różnica = -10 000,00

4) Należności (naliczone odsetki)

(Odsetki naliczone nie stanowią przychodu podatkowego, aby je opodatkować, trzeba je fizycznie otrzymać)

Należność wynosi 1 000,00 zł, odsetki naliczone 80,00 zł

WB = 1 000,00 + 80,00 =1 080,00

WP = 1 000,00

Różnica = 80,00

5)Należności (ujemne różnice kursowe)

(Ustawy podatkowe rozpoznają wyłącznie "zrealizowane" różnice kursowe)

Posiadamy należność o wartości 1000 EUR, ujętej wg kursu 4,00 zł. Na dzień bilansowy kurs EUR wyniósł 3,90 zł

WB = 4000,00 - 100,00 = 3 900,00

WP = 4 000,00

Rożnica = -100,00

6) Należności (dodatnie różnice kursowe)

Przykład jak wyżej, z tym że na dzień bilansowy kurs EUR wyniósł 4,10 zł

WB = 4000,00 + 100,00 = 4 100,00 

WP = 4000,00

Różnica = 100,00

W następnym kroku należy ustalić, czy od stwierdzonych różnic należy utworzyć aktyw czy rezerwę:

Przykład 1			stopa podatku		19%
WB	90000
WP	80000
różnica	10000
	1900	rezerwa
Koszty podatkowe skończą się szybciej niż księgowe - trzeba utworzyć rezerwę, na podatek, który w przyszłości trzeba będzie uiścić w kwocie wyższej o wartość rezerwy.
Przykład 2a
WB	0
WP	5000
	-5000
	-950	aktyw
W momencie spełnienia ustawowych wymagań kwotę nieściągalnej wierzytelności będzie można odpisać w koszty i jednostka zapłaci CIT niższy o kwotę aktywu.
Przykład 2b
WB	0
WP	0
	0
Opcja zero
Przykład 3
WB	-10000
WP	0
różnica	-10000
	-1900	aktyw
W przyszłości, wyższa kwota, która nie uwzględnia odpisu, będzie stanowić koszt uzyskania przychodu (poprzez amortyzację lub zmniejszy zysk ze sprzedaży)
Przykład 4
WB	1080
WP	1000
	80
	15,2	rezerwa
W momencie zapłaty odsetek, będą stanowić one przychód opodatkowany - konieczna rezerwa na podatek naliczony od kwoty zapłaconych odsetek.
Przykład 5
WB	3900
WP	4000
	-100
	-19	aktyw
W momencie realizacji różnicy (zapłaty należności), kwota ujemnej różnicy kursowej stanowić będzie koszt podatkowy - obniży ona kwotę podatku do zapłaty o kwotę aktywu.
Przykład 6
WB	4100
WP	4000
	100
	19	rezerwa
W momencie realizacji różnicy (zapłaty należności), kwota dodatniej różnicy kursowej stanowić będzie przychód podatkowy wymagający zapłaty w wysokości rezerwy.

Teraz można wyciągnąć co najmniej dwa wnioski:

1. Sytuacja korzystna dla firmy (naliczenie odsetek od należności, przyspieszona amortyzacja podatkowa, dodatnie różnice kursowe) powodują powstanie dodatnich różnic przejściowych. co rodzi konieczność utworzenia rezerwy. Sytuacje niekorzystne generują aktywa (np. odpisy aktualizacyjne, ujemne różnice kursowe).

2. W przypadku aktywów - jeśli WB>WP - tworzy się rezerwy, jeśli WB<WP - powstają aktywa. (Nie jestem w stanie zapamiętać tych implikacji, więc wolę temat brać "na logikę". Dlatego też, nie tak jak w większości publikacji, prawidłowością tą zamykam temat, a nie otwieram.)

Wnioskiem trzecim może być fakt, że kwotę rezerw i aktywów z tytułu odroczonego podatku ustalamy według obecnie obowiązującej stawki podatkowej. No chyba, że wiemy na pewno (zmiana ustawy została uchwalona, podpisana i opublikowana), jak stawka będzie obowiązywała w roku realizacji różnicy.

PS
Rezerwa z tytułu podatku odroczonego to kwota "zarezerwowana" na wypadek konieczności zapłaty podatku w kolejnych latach obrotowych. Coś podobnego do rezerw na świadczenia pracownicze czy z tytułu udzielonych gwarancji. Jeśli naliczamy kontrahentowi odsetki karne w wysokości 80 zł, to w momencie, kiedy on je zapłaci, my musimy oddać fiskusowi 19%  czyli 15,20 zł. W w związku z tym niemiłym faktem mamy już zaklepane w księgach pieniądze.

Aktywa z tytułu podatku odroczonego to "prawo" do obniżenia kwot podatku płatnych w przyszłości. Coś w rodzaju należności od urzędu Skarbowego ;) Jeżeli kurs EURO spada, wartość naszych należności spada. ten spadek będzie stanowił naszą stratę . Wartość należności spadła o 100 zł, więc te 100 zł zaliczymy do kosztów podatkowych, które pomniejszą należny podatek o 19 zł. I ten nasz przyszły zysk podatkowy na stracie finansowej, na osuszenie łez, również znajduje się w księgach.

Krąg kosztowy i czynne międzyokresowe rozliczenia kosztów

Spotkałam się z dwoma metodami księgowania kosztów rozliczanych w czasie.

• Jedna, wydawałoby się bardziej oczywista:

Faktura zakupowa: WN konto CRMK (640), WN VAT naliczony, MA rozrachunki z dostawcami

Rozliczenie w czasie  kwoty przypadającej na dany okres: WN koszty rodzajowe, MA CRMK (640), równolegle: WN konto kosztowe w układzie kalkulacyjnym, MA rozliczenie kosztów (490)

• Druga, zgodna z KSR nr 6:

Faktura zakupowa: WN koszty w układzie rodzajowym, WN VAT naliczony, MA rozrachunki z dostawcami, równolegle: WN konto CRMK (640), MA rozliczenie kosztów (490)

Rozliczenie w czasie kwoty przypadającej na dany okres: WN konto kosztowe w układzie kalkulacyjnym, MA CRMK (640).

Wydawałoby się, że to mieszanie w tym samym kociołku. Jednakże okazuje się, że sposób mieszania zmienia ostateczny obraz: powstaje różnica w wysokości zmiany stanu produktów gotowych, a co za tym idzie, rzutuje na rachunek zysków i strat.

Oba sposoby można prześledzić na zamieszczonym niżej arkuszu.

Gwoli krótkiej informacji - zmiana stanu produktów składa się z sald kont:

• produkty gotowe
• odchylenia od cen ewidencyjnych produktów gotowych
• produkcja w toku (zespół 5 lub 6, w zależności od metody)
• rozliczenia międzyokresowe kosztów

Co istotne - wartość ta powinna pokrywać się z saldem konta rozliczenie kosztów, które to saldo jest na koniec roku przeksięgowywane na konto wyniku finansowego.

A po co mi zmiana stanu? Wszystkie koszty (jak leci z zespołu "4") poniesione w bieżącym okresie pomniejsza się o koszty dotyczące innych okresów i/lub powiększa się o koszty poniesione w innych okresach, a dotyczące własnie tego konkretnego okresu. Zasada memoriału, jasne. I dalej - te skorygowane koszty bieżące powinny równać się tym samym kosztom, obliczonym od innej strony - kosztom własnym (wytworzenia) produktów sprzedanych w tym samym okresie, powiększonym o stricte koszty okresu, czyli koszty sprzedaży i ogólnego zarządu. I to jest własnie ten słynny krąg.

Wracając do rozliczeń międzyokresowych kosztów - jeśli nie ujmę ich na bieżąco w kosztach rodzajowych, zostaje mi saldo na koncie 640, które poprzez zmianę stanu produktów powoduje, że krąg kosztowy odlatuje w kosmos.

Moje "doświadczenia" przypominają wyważanie otwartych drzwi. Ale dają mi pogląd na całość i uczą rozwagi w ułatwianiu sobie życia ;)

Nowa deklaracja VAT-7 (15) - jak wypełnić. Przykład.

Już niedługo wszyscy będziemy skazani na nowe formularze VAT-7 w wersji 15. Zmiany dotyczą przede wszystkim procedury "reverse charge" czyli po naszemu "odwrotnego obciążenia" - czyli transakcje importu usług nie tylko z krajów UE, ale i krajów trzecich.  Do tego transakcje obrotu towarami wymienionymi w załączniku nr 11 do ustawy o VAT oraz usług związanych z prawami do emisji gazów cieplarnianych.

A teraz pokrótce opowiem co i gdzie upchnąć w nowej deklaracji:

EKSPORT USŁUG (głównie):

1. Pozycja 11 - wartość dostaw towarów i usług, których miejsce świadczenia (ergo opodatkowania) ustalone na podstawie art. 22 - 28o znajduje się poza RP (nie istotne czy w kraju unijnym czy też trzecim), a podatnik miał prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z tymi dostawami. Znajdą się tu przede wszystkim usługi - transportowe, budowlane, wsparcia technicznego etc. - których miejsce świadczenia znajduje się poza Polską.
2. Pozycja 12 - wartość usług, których miejsce świadczenia określa się na podstawie art. 28b, czyli uznaje się, iż zostały wykonane w miejscu siedziby usługobiorcy, znajdującym się w innym kraju UE, usługobiorca jest podatnikiem VAT, zaś usługi nie są zwolnione z VAT lub opodatkowane stawką zerową, a do tego usługobiorca jest zobowiązany do rozliczenia podatku VAT z tytułu tej usługi. Pozycja musi zgadzać się z sumą działu E deklaracji VAT-UE. W tej pozycji nie będzie już np. usług budowlanych, ponieważ ich miejsce świadczenia ustalane jest nie na podstawie art. 28b a art. 28e.

IMPORT USŁUG:

1. Pozycja 27/28 - import usług z krajów trzecich (miejsce świadczenie ustalane zgodnie z art. 28b-28n) oraz z krajów UE (miejsce świadczenia art. 28c-28n) - przykładowo: usługa transportowa z USA oraz usługa projektu biurowca z Niemiec (wykluczone usługi z krajów UE, których miejsce świadczenia określa się na podstawie art.28b!).
2. Pozycja 29/30 - zawężenie importu usług wyłącznie do usług od podatników z krajów UE, których miejsce opodatkowania ustalane jest zgodnie z art.28b (czyli w miejscu siedziby nabywcy) - np. usługa transportowa z Niemiec.

DOSTAWA I NABYCIE TOWARÓW I USŁUG OBJĘTYCH ODWROTNYM OBCIĄŻENIEM - KRAJOWE (w tym towary wymienione w załączniku nr. 11 oraz usługi związane z obrotem prawami do emisji gazów cieplarnianych):

1. Pozycja 31 - wypełnia dostawca - dotyczy wyłącznie transakcji objętych odwrotnym obciążeniem (zał. nr 11 + gazy cieplarniane), których miejsce świadczenia znajduje się na terenie RP - kwota zgodna z deklaracją VAT-27!
2. Pozycja 32/33 - wypełnia nabywca - nabycie towarów mające miejsce na terenie Polski od podmiotów nie będących zarejestrowanych w Polsce dla potrzeb VAT - np. zakupy dokonane na targach. Pozycja nie dotyczy załącznika nr 11.
3. Pozycja 34/35 - wypełnia nabywca - rozliczenie podatku należnego z tytułu nabycia towarów z zał. nr 11 oraz związanych z obrotem gazami cieplarnianymi.

ROZLICZENIE "ZŁYCH DŁUGÓW":

1. Pozycja 47 - wypełnia dłużnik - korekta niesłusznie odliczonego VAT należnego - ujmuje kwotę niezapłaconego podatku ze znakiem minus w miesiącu, w którym upływa 150 dzień od upływu terminu płatności. UWAGA! W momencie zapłaty zobowiązania, uprzednio rozliczony VAT ujmuje się "normalnie" w dziale D2 oraz zaznacza kwadrat"tak" w pozycji 63 ("Podatnik w okresie rozliczeniowym dokonał zwiększenia podatku naliczonego na podstawie art. 89b ust. 4 ustawy")

Przykład:

Krąg kosztów po ludzku

Leniem jestem i nie chciało mi się malować schemacików. Szybciej wstawić arkusz.

Na temat kręgu kosztowego Gofin napisał tomy, za każdym razem rysując to swoje charakterystyczne kółeczko. Ja jednak strawiłam ten temat dopiero wtedy, kiedy księgowa, która zjadła zęby na firmach produkcyjnych, pokazała mi jak szybko sprawdzić, czy krąg po zakończeniu miesiąca się zgadza. Jeśli się nie zgadza - coś zostało źle zaksięgowane. Zwykle oznacza to kłopoty, których rozwiązanie należy zacząć od sprawdzenia czy wszystko przeszło z "czwórki" na "piątkę".

Arkusz do ściągnięcia. Przykłady 2 i 3 są przeliczalne, więc zmieniając założenia możn sprawdzić, jak zmieniają się odchylenia i zmiany stanu.

Usługa kompleksowa najmu - wyrok Trybunału Sprawiedliwości

Trybunał Sprawiedliwości UE wydał właśnie wyrok w sprawie opodatkowania VAT usług towarzyszących najmowi (media, czyli wywóz śmieci, energia elektryczna, gazowa, usługi wodnokanalizacyjne itp. ). O tym temacie pisałam już wcześniej w poście dotyczącym sprawy przed TSUE wszczętej przez BGŻ w kwestii opodatkowania usługi ubezpieczenia leasingu.

Jest to wyrok z gatunku tych, które nie stanowią panaceum na wszystkie wątpliwości. A oto dlaczego:

Dyrektywę VAT należy interpretować w ten sposób, że najem nieruchomości i związane z nim: dostawa wody, energii elektrycznej, energii cieplnej oraz wywóz nieczystości co do zasady należy uważać za kilka odrębnych i niezależnych świadczeń, które winno się oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku VAT, chyba że elementy transakcji, także te wskazujące względy ekonomiczne zawarcia umowy, są ze sobą tak ściśle związane, iż tworzą obiektywnie tylko jedno niepodzielne świadczenie ekonomiczne, którego rozdzielenie miałoby charakter sztuczny.,

Gdyby nie treść zawarta po zwrocie "chyba że" problem byłby rozwiązany. Co więcej:

 Zadaniem sądu krajowego jest dokonanie niezbędnej oceny przy uwzględnieniu wszystkich okoliczności, w jakich ma miejsce najem i spełniane są towarzyszące mu świadczenia, a w szczególności przy uwzględnieniu treści samej umowy. 

Czyli: co do zasady media są osobnymi świadczeniami, ale czasami nie są. ;)

Ale nie jest aż tak źle. Trybunał podsuwa wskazówki, które pomagają ocenić sens umowy, a więc:

W ramach każdego stosunku najmu należy zbadać, czy w odniesieniu do mediów najemca ma swobodny wybór zużycia w ilości, jakiej sobie życzy. W tym względzie istnienie indywidualnych liczników i fakturowanie w zależności od ilości wykorzystanych rzeczy jest istotnym czynnikiem wskazującym, że dostawę mediów należy uważać za stanowiącą świadczenia odrębne od najmu. W odniesieniu do wywozu nieczystości, jeżeli najemca może wybrać świadczeniodawcę lub zawrzeć bezpośrednio z nim umowę, nawet jeśli ze względu na dogodność nie dokonuje tego wyboru lub nie korzysta z tego uprawnienia, lecz otrzymuje świadczenie od podmiotu wyznaczonego przez wynajmującego, na podstawie umowy zawartej między tymi dwoma ostatnimi podmiotami, okoliczność ta stanowi wskazówkę przemawiającą za istnieniem świadczenia odrębnego od najmu. Jeśli ponadto należność z tytułu wywozu nieczystości i należność z tytułu najmu pojawiają się na odrębnych pozycjach na fakturze, należy uznać, że wynajmujący nie wykonuje jednego świadczenia obejmującego najem i rzeczone świadczenie.

Świadczenia odrębne:

1. Swoboda korzystania z mediów: "najemca ma możliwość wyboru świadczeniodawców lub sposobów korzystania z danych towarów lub usług, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu. W szczególności, jeżeli najemca może decydować o swoim zużyciu wody, energii elektrycznej lub energii cieplnej, które może być stwierdzone poprzez założenie indywidualnych liczników i na tej podstawie fakturowane, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu. Co do usług takich jak sprzątanie części wspólnych nieruchomości stanowiących współwłasność, należy je uznać za odrębne od najmu, jeśli mogą być zorganizowane przez każdego najemcę indywidualnie lub przez najemców wspólnie, oraz jeśli we wszystkich wypadkach faktury wystawione na najemcę wykazują dostawę tych towarów i świadczenie usług na pozycjach odrębnych od czynszu najmu". Czyli ryczałty odpadają.
2. Powiązanie braku zapłaty za media z rozwiązaniem umowy najmu: "W tym wypadku sama okoliczność, że brak uiszczenia dodatkowych opłat za najem umożliwia wynajmującemu rozwiązanie umowy najmu, w żaden sposób nie uniemożliwia uznania, że świadczenia, których dotyczą te opłaty, stanowią świadczenia odrębne od najmu."

Świadczenie kompleksowe:

1. Najem w pakiecie (bez możliwości decydowania): "jeżeli nieruchomość oddawana w najem obiektywnie, na płaszczyźnie ekonomicznej, wydaje się stanowić jedną całość z towarzyszącymi temu najmowi świadczeniami, te ostatnie można uważać za jedno świadczenie wraz z najmem. Może tak być w szczególności w wypadku najmu lokali biurowych pod klucz, gotowych do użytku wraz z dostawą mediów i określonymi innymi świadczeniami, oraz krótkoterminowego najmu nieruchomości, na przykład na wakacje lub ze względów zawodowych, który jest udostępniany z tymi świadczeniami bez możliwości ich rozdzielenia."
2. Brak swobody również dla wynajmującego: Jeżeli sam wynajmujący nie ma możliwości swobodnego i niezależnego, w szczególności wobec innych wynajmujących, wyboru świadczeniodawców i sposobów korzystania z towarów lub usług związanych z najmem, dane świadczenia są generalnie nierozerwalnie związane z najmem i mogą być też uważane za stanowiące jedną całość, a tym samym jedno świadczenie z najmem. Dotyczy to w szczególności sytuacji, w której wynajmujący, właściciel części wspólnej nieruchomości, musi korzystać z usług świadczeniodawców wyznaczonych przez wszystkich współwłaścicieli i uiścić proporcjonalną część opłat wspólnych, odnoszących się do takich usług, które następnie przenosi on na najemcę."

Treść wyroku TSUE C-42/14

Sprzedaż poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej

Zazwyczaj sprzedaż towaru poza granicę RP nazywa się eksportem. Od kiedy Polska jest członkiem UE sprawa się skomplikowała. Eksportem jest sprzedaż poza teren UE, nie tylko Polski, z kolei sprzedaż poza teren RP, ale nabywcą jest kraj członkowski, może być zakwalifikowana jako wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów lub sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju (w zależności kto jest nabywcą). Skomplikowane? Troszkę.

Przykład:
Jesteśmy firmą zarejestrowaną dla potrzeb VAT UE.
1) Sprzedajemy towar dla włoskiej firmy, która przedstawiła nam swój NIP UE (numer, pod którym jest zarejestrowana dla potrzeb rozliczania transakcji wewnątrzwspólnotowych) -  transakcję tą traktujemy jako WDT (wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów).
2) Ten sam towar kupiła firma z Ukrainy. Otrzymaliśmy potwierdzenie SAD, więc sprzedaż tą wykazujemy jako eksport ze stawką 0%.
3) Mamy sklep internetowy i ten sam towar sprzedajemy osobom fizycznym (nie przedstawiły swojego NIP UE).  W bieżącym roku sprzedaliśmy do Włoch towar o łącznej wartości 36 tysięcy EUR, co przewyższa limit ustalony przez władze Włoch (35 tys. EUR) - musimy zarejestrować się we Włoszech jako podatnik VAT i tam rozliczyć transakcję, która przekroczyła limit (oraz wszystkie następne w tym i kolejnym roku) . Nie wykazujemy tej transakcji w VAT7, ale VAT naliczony związany z tą transakcją podlega odliczeniu.
4) W tym samym sklepie zaopatrują się osoby fizyczne z Wielkiej Brytanii, które kupiły towar za 35 tys. GBP - limit w Wielkiej Brytanii wynosi 70 tys GBP, więc sprzedaż tą rozliczamy w Polsce - wykazujemy w deklaracji VAT7 wraz z podatkiem należnym według polskiej stawki.
5) Jedna firma z Włoch zażyczyła sobie towaru wraz z usługą montażu - w takim przypadku, pomimo że  nabywcą jest podatnik VAT, taką transakcję należy rozliczyć we Włoszech (należy zarejestrować się tam dla potrzeb VAT) (miejscem dostawy towarów montowanych jest miejsce montażu!)

Źródło:

Opodatkowanie. Transakcje wewnątrzwspólnotowe,eksport ,import - 2015